Beste Marc,

Op ons kot in Leuven was je den Baeten, de man met de scherpe analyse en opmerkingen, de man die iedereen correct kon typeren en op de juiste plaats zetten.

Als we wat te hoog van de toren bliezen en onszelf teveel serieus namen werden we door jou direct met de werkelijkheid en met onszelf met onze kenmerken en zwakheden geconfronteerd.

Maar je sloot jezelf ook niet uit van zelfanalyse en zelfspot.
Ons kot (eind jaren vijftig, begin de jaren zestig) in de Burgemeesterstraat te Leuven was een verzameling van scouts. In feite werden we geacht de braintrust te zijn of te worden van VVKS, het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts.    

Ik herinner me nog goed je goedaardige maar cynische opmerkingen hierover.   
Grijnzend vroeg je je af waar die brains dan wel konden gevonden worden.

Je was een van de weinige kotmaten die altijd in juli slaagde, precies zonder veel te studeren.  Misschien dat kleurenwiezen een uitstekende voorbereiding was op de examens, en met je IQ was er ook niets fout.

De mannen van het kot zijn altijd vrienden gebleven tot op de dag van vandaag.

Met enkelen van de kotmaten ging je elk jaar stappen ergens in Europa.

Gedurende al die jaren was er altijd contact, met de ene al wat meer dan met de andere.

Jaak Waeterloos, onze kotpedagoog en vrijbuiter, hield ons samen.   
Hij zit momenteel in het buitenland zoals zo vaak, en zal het zeer betreuren dat hij vandaag niet hier kan zijn.

Er was altijd een sterke band die ons samenhield, zelfs op afstand.

Het is misschien een band die nog altijd te maken heeft met wie we destijds waren, met onze hoop en verwachtingen en ook met ons ‘scout zijn’.

Beste Marc,

Ik kende je al van vóór onze hoogstudententijd, van in het St-Jan Berchmanscollege in Antwerpen. waar we beiden bij de scouts waren. Je goede vriend Dré van Reusel kwam ook uit dit Antwerpse nest en samen trokken we naar Leuven.

Ik heb altijd de indruk gehad, Marc, dat je iets zocht maar het nooit gevonden hebt.

Misschien dat je teveel van deze wereld verwachtte en dat de wereld je soms ontgoochelde.

Ik hoop dat je nu rust gevonden hebt.

Ons hele kot dankt je voor de jarenlange vriendschap en we leven mee met je hele familie.

In onze ogen was je was een fijne man.

Uw kotmaat, Jef van den Broeck