overleed op 17 februari 2004 in het A.Z. te Jette, nadat hij een tiental dagen tevoren door een hartinfarct was geveld.  Hij zou eind oktober van dat jaar zeventig zijn geworden .
Niets liet vermoeden dat die onvermoeibare en immer bedrijvige pater familias zo kwetsbaar was.

Amaat en Mia, zijn echtgenote, leerden we zowat tien jaar geleden kennen als de vader & moeder van Koen, de aankomende schoonzoon. 
Mede door zijn innemende persoonlijkheid en de vele interesses die we gemeen hadden - waaronder deze voor familiegeschiedenis - werden we alras goeie vrienden.

Iedereen die Amaat enigszins gekend heeft weet echter dat rusten aan hem niet echt goed besteed was .
Als secretaris van het Davidsfonds Grimbergen en als eindredacteur van het DF-ledenblad "de Donjon" was hij de immer-bezige-bij waarop  niemand tevergeefs beroep deed.  Hij was ook een der initiatiefnemers & de coördinator van het project 'Genealogische Databank Groot-Grimbergen 1577-1900'.  Hij wist er een hele ploeg vrijwilligers maandenlang voor te mobiliseren.

Amaat zal nog lang gemist worden.
In het verenigingsleven waar hij veelal, en vaak op het achterplan, de drijvende kracht was bij tal van initiatieven.

Maar op de eerste plaats door Mia, zijn vrouw, en door zijn kinderen voor wie hij een onvervangbare vader was.
En door zijn kleinkinderen voor wie hij gewoonweg een schitterende opa was.

En door zijn vrienden ..  zij die het voorrecht hadden een stukje 'amatus' .. door hem geliefd te zijn ..